มุมเงียบสงัดแห่งหนึ่งในบริษัทหยานอวี่

เมื่อลากร่างของยามที่หมดสติในมือไปยังที่ซึ่งไร้ผู้คน ต้วนฟางก็ถอดเสื้อผ้าของอีกฝ่ายออกอย่างคล่องแคล่ว เขาลองทาบชุดกับตัวเองและดวงตาเป็นประกายทันที เพราะเสื้อผ้าของอีกฝ่ายพอดีกับร่างของเขาราวกับตัดมาให้!

หลังจากสวมชุดยามแล้ว มุมปากของต้วนฟางยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม ...