บท 338

เป็นภาษาไทย

ในขณะที่กำลังพูด ใบหน้าหล่อเหลาของหลี่ยุนเซียวปรากฏรอยยิ้มประหลาด ราวกับนึกถึงเรื่องขบขันบางอย่าง เสียงหัวเราะอันแปลกพิกลดังออกมาจากปากของเขา

"เปรี๊ยะ...แป๊ะ..."

เสียงกระดูกลั่นดังกรอบแกรบพลันดังขึ้นจากร่างของหลี่ยุนเซียว เส้นเอ็นทั่วร่างสั่นระริก ใบหน้าของเขาฉาบด้วยรอยยิ้มประหลาด ก่อ...