บท 386

โครม!

โครมครืน!

เสียงฟ้าผ่าดังสนั่นราวกับมีคนทุบศีรษะเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหนียวชิงเฟิงรู้สึกได้ถึงเสียงนั้นดังอยู่ข้างหู แต่ในขณะนี้ เขาอยากจะตื่นจากความฝันนี้เหลือเกิน

มือขวาของเขาบีบเนื้อที่ข้อมือตัวเองแน่น ความเจ็บปวดแล่นเข้าสู่สมองทันที ดวงตาของเขาเบิกกว้าง จู่ๆ ราวกับนึกอะไรขึ้นได้ เขาถามลูกสา...