บท 391

"พอละ ฉันดูเสร็จแล้ว เราไปกันเถอะ" หลี่ยุนเซียวหันมาพูดกับเนี่ยชิงเฟิงด้วยสีหน้าหม่นหมอง แต่เขาไม่ทันสังเกตเห็นความตกตะลึงที่ปรากฏบนใบหน้าเคร่งขรึมของเนี่ยชิงเฟิง!

เป็นไปได้ยังไง!

แกบอกว่าแฟ้มหนาเท่าพจนานุกรมเล่มนั้น แกใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงอ่านจบ?

รู้มั้ยว่าฉันต้องใช้เวลาตั้งวันตั้งคืนกว่าจะอ่านจบ!

...