บท 419

ยืนอยู่หน้าห้องประชุม

ลี่ หยุนเสียว จ้องมองหยู่ ห่าวหมิง รอยยิ้มบางๆ ที่มุมปากของเขาจุดประกายความโกรธในใจของหยู่ ห่าวหมิงให้ลุกโชน

ครู่หนึ่งผ่านไป เขาเอ่ยปากพูดต่อ "น่าสงสารจริงๆ นะเธอ! พวกเขาเป็นทหาร หน้าที่คือปกป้องประชาชน เธอจะให้พวกเขาทุบแขนขาฉัน พวกเขาจะยอมได้ยังไง"

โอ๊ย! ทำให้กูโมโหจริงๆ!...