"เอ๊ะ?"

"อู๋ห่าวหมิง!"

"จำได้แล้ว จำได้แล้ว ที่แท้ก็เป็นนายนี่เอง ทำไมถึงดูโทรมเละเทะขนาดนี้ล่ะ ก็เมื่อไม่กี่วันก่อนฉันเพิ่งเห็นนายทุบแขนขาคนจนหักไม่ใช่เหรอ?"

เมื่อเสี่ยวเถาเห็นอู๋ห่าวหมิงที่นอนคว่ำอยู่บนพื้น สีหน้าเคร่งเครียดของเขาก็เปลี่ยนเป็นยิ้มน้อยๆ ก่อนจะก้าวเท้าตรงไปยังประตูห้องประชุม

ซู่...