บท 451

สวนสนุก ในพงหญ้าข้างร้านชานม

"หวังว่าเรื่องคงไม่แย่ลงไปกว่านี้..."

เฉินอู๋เก็บมือถือในมือขวาลง สายตากวาดมองคนสองคนที่นั่งอยู่ในร้านชานม พึมพำอย่างจนใจ ขณะที่เท้าเหยียบลงบนหญ้าเขียวสดที่ส่งเสียงกรอบแกรบ จู่ๆ ความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในสมอง นั่นคือหลี่ยุนเซียวตั้งแต่ต้นจนจบยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย ราวก...