บท 470

"ฟิ้ว ฟิ้ว..."

เมื่อเห็นเงาร่างที่พุ่งเข้ามาทางประตูห้องทำงาน คนธรรมดาคงจะตั้งตัวไม่ทัน โชคดีที่หลี่ยุนเซียวมีปฏิกิริยาว่องไว เขาบิดเท้าหลบร่างที่พุ่งเข้ามาอย่างฉิวเฉียด ยิ่งไปกว่านั้น มือขวาของเขายังยื่นออกไปเหมือนงูพิษ คว้าจังหวะที่อีกฝ่ายเสียหลักได้ทันที ทั้งสองคนเงยหน้าขึ้นมองหน้ากัน

สายตาทั...