บท 117

ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความกังวล ฉันรีบเดินออกจากถ้ำอย่างรวดเร็ว เพราะฝนเพิ่งตกหมาดๆ พื้นดินยังเละเทะอยู่ ฉันค่อยๆ ก้าวเท้าอย่างระมัดระวัง เดินไปได้ไม่นานนัก จู่ๆ หัวใจฉันก็สะดุ้งโหยง รีบวิ่งสุดชีวิตไปยังชายหาด

ไม่กี่นาทีต่อมา ฉันมาถึงแนวชายฝั่ง ในใจดีใจจนแทบจะตะโกนออกมา

เพราะฉันค้นพบว่าน้ำทะเลกำลั...