บท 1631

ชั้นหิมะที่แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเริ่มถล่มลงมาติดๆ กัน ไม่เปิดโอกาสให้ใครได้ดิ้นรนเอาตัวรอดเลย!

ไม่ถึงนาที มีเพียงผม โอ๋หยางเย่ และหัวเถาอี๋เท่านั้นที่ยังอยู่บนลาดเขา

ผมรู้สึกได้ถึงความตื่นตระหนกของโอ๋หยางเย่อย่างชัดเจน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับภัยพิบัติ ผมได้แต่ฝืนยิ้มออกมาปลอบว่า "ไม่ต้องกลัวนะ ไ...