บท 1847

ใกล้เวลาขึ้นเครื่อง ผมกลับเห็นเงาร่างสวยสง่าเดินสวนผ่านไป ขึ้นเครื่องไปก่อนผม

หยูเฉิงเหยา?

ผมขยี้ตา แน่ใจว่าตัวเองไม่ได้มองผิด พอหันหลังกลับไปโดยอัตโนมัติ ก็เห็นเสี่ยวชิงยืนอยู่ไม่ไกล

เธอมองผมด้วยสายตากึ่งยิ้มกึ่งไม่ยิ้ม

จริงด้วย เธอก็มาแล้ว

ผมเห็นชัดว่าเสี่ยวชิงกำลังขยับปาก เหมือนกำลังพูดอะไรบ...