บท 57

ความรู้สึกลื่นเฉอะแฉะนั้น ทำให้หัวใจของผมแทบหยุดเต้นไปชั่วขณะ!

ผมสูดลมหายใจลึก และรีบข่มความคิดฟุ้งซ่านของตัวเองอย่างรวดเร็ว ตอนนี้สิ่งสำคัญคือต้องช่วยชีวิตคนก่อน!

ผมรีบพลิกตัวเธอ

หลังจากที่สายตาของผมกวาดมองร่างอรชรน่าหลงใหลของเธอขึ้นลงอย่างละเอียด ผมก็อดถอนหายใจด้วยความโล่งอกไม่ได้

แม้ว่าเสื้อผ...