บท 554

เธอเอาหมอนปิดหน้าตัวเอง ราวกับอับอายที่จะเห็นภาพตรงหน้า ปากส่งเสียงหอบหายใจถี่ๆ ไม่หยุด

"พี่กัง เบาๆ หนูทนไม่ไหวแล้ว"

หลังจากที่ฉันมุดหน้าเข้าไปรุกเร้าอยู่หลายนาที หลี่อวิ๋นที่กำลังเคลิบเคลิ้มก็งอตัว ใบหน้าแสดงความเจ็บปวด ท่าทางเขินอายของเธอปลุกสัญชาตญาณดิบในใจฉัน ฉันไม่สนใจเสียงอ้อนวอนของเธอ และร...