บท 230

ฉับพลันคว้าตัวผู้จัดการหลี่เข้ามากอดไว้ในอ้อมแขน ผมกอดเธอแน่น

ไม่รู้ว่าเธอตกใจกับการกระทำของผมจนตัวแข็ง หรือว่าผู้จัดการหลี่ซาบซึ้งกับความรู้สึกอันเร่าร้อนของผม เธอไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด กลับยื่นแขนทั้งสองข้างมากอดผมเสียอีก

แต่ช่วงเวลาอันแสนงดงามนี้ช่างสั้นนัก ขณะที่ผมคิดว่าตัวเองก้าวใกล้แสงรุ่ง...