บท 102

กู้ชิงเจวี๋ยหันไปเห็นเขามีสีหน้าเหม่อลอย จึงบีบฝ่ามือของเขาเบาๆ แล้วถามว่า "เป็นอะไรหรือ?"

อวี่หนิงยิ้มให้เขา ส่ายหน้าพลางตอบว่า "ไม่มีอะไรหรอก" แต่กลับกำมือของเขาแน่นขึ้น

รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของเขา กู้ชิงเจวี๋ยรู้สึกดีใจยิ่งนัก มุมปากยกขึ้น รู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ช่างงดงาม

สองคนที่ร...