บท 14

ฉันจะแปลเนื้อหานี้เป็นภาษาไทยที่รักษาอรรถรสทางวรรณกรรมไว้

"ท่านผู้คุ้มกฎนี่ช่างว่างเสียจริง" เจินเฉิงเคาะนิ้วลงบนโต๊ะอย่างไร้จังหวะ

กู้ชิงเจว๋เงยหน้ามองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเบาๆ "ท่านประมุขพูดชะอ้อนแท้ เมื่อไม่นานมานี้ข้าน้อยยุ่งจนแทบเป็นแทบตาย ท่านประมุขกลับมองไม่เห็นเสียนี่" เขาเหลือบตามอง...