บท 105

ลมพัดพาใบไม้เข้ามาทางหน้าต่าง สั่นกระดิ่งลมที่แขวนอยู่ รอบข้างเงียบสงัด แม้แต่เสียงแมลงก็ยังไม่ได้ยิน เปลวไฟบนเชิงเทียนสั่นไหวไปมา ไอเย็นๆ ซึมขึ้นมาจากพื้น ทำให้ขนลุกซู่ และอดไม่ได้ที่จะสะท้านเยือกไปทั้งตัว

จิ่นม่อหันไปมองกระดิ่งลมที่สั่นไหวไม่หยุดที่หน้าต่าง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย มันไม่น่าจะเป็นไป...