บท 108

หมอกสีครีม กิ่งไม้ที่แผ่กิ่งก้านดุจอสุรกาย เส้นทางที่มองไม่เห็น ก้อนหินที่ทำให้สะดุด สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นแขกประจำในความฝัน

แต่ขณะที่ยังอยู่ในห้วงฝัน ไม่มีใครตระหนักรู้ จนกระทั่งเห็นแสงอาทิตย์คลานขึ้นมาบนขอบหน้าต่าง ทอดเงาตารางลงบนผ้าห่ม ราวกับลวดลายที่พิมพ์ลงไว้

"อย่าไป! เจ้าไปไม่ได้! ขอร้องล่ะ อ...