บท 139

พระอาทิตย์ทอแสงจากปลายถนนหลวง

พระอาทิตย์ทอแสงจากปลายถนนหลวง รัศมีเจิดจ้าส่องกระทบแผงคอของม้าแดงที่สะบัดไปมา สายลมยามเช้าพัดพาความเย็นที่ดูดซับจากพื้นดินในยามราตรีปัดผ่านแก้มของฉุนจิ่ง ก่อนจะพาความอบอุ่นจากร่างเขาผ่านเรือนผมของรุ่ยรุ่ยที่พลิ้วไหว

"ทำไมฉันรู้สึกคุ้นๆ กับภาพนี้จังนะ" รุ่ยรุ่ยเอนตัว...