บท 151

"ฉันเมา ไม่ได้โง่นะ" เฟิงหมิงเงยหน้าขึ้น ดวงตาหรี่มองฉุนจิ้งแวบหนึ่ง หางตาแดงก่ำด้วยฤทธิ์สุรา เสียงแหบแห้ง แต่สติยังแจ่มชัด

"อืม ใช่ เจ้าไม่โง่!" ฉุนจิ้งยกคางขึ้น พยักหน้าแบบขอไปที แล้วยื่นยาเม็ดกลับไปที่ริมฝีปากอีกฝ่าย ชวนเหมือนกำลังปลอบเด็กน้อย "มา กินมันซะ"

เฟิงหมิงผลักมือเขาออก แล้วหันไปคว้าไห...