บท 174

: นิยายจีน

ท้องฟ้าสีซีดขาว ดวงอาทิตย์เองก็ขาวจ้า จนแสงสว่างนั้นแทบจะแสบตา

กลีบดอกไม้สีม่วงปลิวมาตามสายลม ร่วงลงบนเปลือกตาที่เปิดครึ่งหนึ่งของเขา พาดอยู่บนขนตายาวที่งอนขึ้นเล็กน้อย บดบังแสงจ้าที่สาดลงมาจากท้องฟ้า

มือขาวเนียนเคลื่อนผ่านหน้าเขา เล็บบางใสคีบกลีบดอกไม้ แล้วเด็ดมันออกไป

ฉุนจิ่งหรี่ตาม...