บท 187

ฉุนจิ่งจ้องมองผิวน้ำที่เดือดพล่านอยู่ครู่หนึ่ง น้ำที่เคยเดือดปุดๆ ค่อยๆ สงบลง กลีบดอกไม้ที่ลอยอยู่รอบๆ ถูกพัดตามกระแสน้ำมาปกคลุมบริเวณที่เคยมีฟองผุด

เมื่อเห็นว่าผิวน้ำกลับมาสงบนิ่งแล้ว ฉุนจิ่งเลิกคิ้วเล็กน้อย ถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว หากน้ำยังคงเดือดพล่านต่อไป เขาคงไม่รู้สึกกลัวเท่าไร แต่การที่...