บท 218

เสียงของจือเหลิงเย็นเยียบจนสะท้อนกระดูก ไร้ความเมตตาปรานีใดๆ

ซง่เอ๋อร์จ้องมองเขาด้วยความระแวง ทั้งโกรธแค้นและหวาดกลัว มือที่กำกริชสั่นเล็กน้อย รู้สึกว่าสถานการณ์อันตรายแต่ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร จือเหลิงไม่สนใจสายตาของเธอ เดินตรงไปหาฉุนจิ้ง มือถือดาบยาวแล้วยื่นไปตรงหน้าฉุนจิ้ง บนคมดาบเสียบไก่ย่างตั...