บท 224

วรรณกรรมจีน

ลมพัดเข้ามาจากที่ใดไม่ทราบได้ ม้วนวนอยู่ในห้องประชุมที่ไม่กว้างนัก ส่งเสียงหวีดหวิวราวกับเสียงผีร้อง

หงเยวี่ยนคุกเข่าอยู่บนพื้นเย็นเฉียบ กระโปรงสีทับทิมแผ่กระจายออกไปเหมือนแอ่งเลือดที่ตายไปแล้ว

จื้อเหลิงกับฉุนจิ้งเคยคิดเอาไว้หลายสถานการณ์ว่าเมื่อได้พบหงเยวี่ยนอีกครั้ง พวกเขาจะต้องเผชิ...