บท 226

เสียงลมพัดดังวูบวาบอยู่ข้างหู ฉุนจิ่งเอนตัวพิงอยู่ในอ้อมกอดของจื้อเหลิง ฟังเสียงหัวใจที่เต้นอย่างแข็งแรงในอกของเขา จู่ๆ ก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นมา มนุษย์ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดเสียจริง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย หัวเราะเยาะตัวเองในใจที่ยอมให้ผู้ชายคนหนึ่งอุ้มตัวเองไว้ในอ้อมแขนราวกับเป็นผู้หญิง แต่พูด...