บท 238

พระราชวังแห่งยมโลกสว่างไสวด้วยแสงตะเกียง แต่เงียบสงัดราวกับไม่มีแม้แต่เสียงนกกา

ยมราชโอบกอดเก้าเตี๋ยวหยุนที่นั่งอยู่บนฝาหีบ มองตวนจิ่งที่อยู่ตรงข้ามด้วยสายตากึ่งเย้ยหยันกึ่งภาคภูมิใจ "ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดที่ไม่ต้องแลกด้วยราคา ข้าขอเตือนเจ้าให้รีบไปเสีย มิเช่นนั้น อย่าโทษว่าข้าไม่สุภาพ"

เก้าเตี๋ยว...