บท 242

บทประพันธ์จีน

หมอกเอื้อมมือส่งผ้าขนหนูที่ชุบน้ำให้ฉุนจิ่ง "เจ้านี่ช่างเหลวไหลเหลือเกิน"

ฉุนจิ่งซุกหน้าลงในผ้าขนหนู เสียงอู้อี้ "พี่สาวบาดเจ็บหรือเปล่า?"

"ไม่ได้เป็นอะไร" หมอกรับผ้าขนหนูคืนแล้วส่งน้ำชาให้เขา "พี่ไม่เคยคิดเลยว่า จะมีวันที่เจ้าลงมือกับนาง"

ฉุนจิ่งเม้มริมฝีปากไม่พูดอะไร ภาพเลือดนองท...