บท 83

ชุนจิ่งเม้มริมฝีปาก ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพึมพำอย่างเบาๆ "เมื่อกี้ฉันใจร้อนเกินไป ขอโทษนะ"

"ได้ยินคำขอโทษจากเธอ ช่างหายากจริงๆ" รุ่ยรุ่ยหรี่ตามองพลางส่งเสียงฮึมเบาๆ เหลือบมองชุนจิ่งด้วยหางตาสักพัก แล้วถอนหายใจยาว "ช่างเถอะ ยกโทษให้ก็ได้ แต่อย่าคิดนะว่าฉันตามเธอมา ฉันแค่รู้สึกเบื่อ บังเอิญเจอเง...