บท 86

รุ่ยรุ่ยนั่งยองๆ ที่มุมกำแพง

รุ่ยรุ่ยนั่งยองๆ ที่มุมกำแพง กระโปรงสีเหลืองอ่อนกองอยู่แถวเท้า ลูกหมาห้าหกตัวกำลังส่ายหาง จ้องมองห่อกระดาษในอ้อมแขนของเธอด้วยดวงตากลมโต พลางส่งเสียงงี้ดๆ ออดอ้อนในลำคอ

"ใจเย็นๆ มีให้ทุกตัวนั่นแหละ!" รุ่ยรุ่ยแบ่งซาลาเปาให้ลูกหมา แล้วลูบหัวลูกหมาสีดำตัวที่แย่งมาก่อนใคร...