บท 88

ย่างเท้าผ่านแสงจันทร์ที่ราวกับสายน้ำ หรุ่ยหรุ่ยกลับมาถึงคฤหาสน์ของท่านเสี่ยวหลินจวินในตรอกจิ่นมั่ว

แสงเทียนในโคมหินยังไม่ดับมอด โคมไม้ไผ่ทรงกลมใต้ระเบียงส่ายไหวในสายลม พู่ทองแกว่งไกวตามไปด้วย เสียงกบร้องระงมจากสระบัว กระดิ่งลมบนศาลาริมน้ำส่งเสียงกังวานแผ่ว

เธอสูดลมหายใจลึก ปลายเท้าแตะเบาๆ ก่อนจะ...