บท 96

ความมืดทำให้หายใจไม่ออก แสงริบหรี่ชวนให้ติดตาม

ทางเดินแคบ ฝุ่นที่ทำให้สำลัก เสียงครวญครางของแผ่นไม้ และความมืดที่มองไม่เห็นแม้แต่นิ้วมือตัวเอง

ฉุนจิ่งเดินติดตามเก้าเตี๋ยอวิ๋นอย่างใกล้ชิด นอกจากเสียงฝีเท้าและความอบอุ่นที่แผ่ผ่านอาภรณ์บางเบา ผ่านอากาศ มาสัมผัสมือที่เขายื่นออกไปโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้เขา...