32.

-ONUN-

"Buradasın," dedi babam, tanrıça mahkeme salonuna sanki oranın sahibiymiş gibi girerken. Dudaklarında bir gülümseme vardı ama gözleri, herkesi yok edebilecek bir öfkeyle parlıyordu.

"Elbette buradayım," dedi çenesini yukarı kaldırarak, kralın gözlerine bakarken. "Her zaman varlığımın gerekt...