7 - Kim jest Sophie?

Matlock

Na samej górze leżało szkolne zdjęcie mojej Księżniczki. „Podaj podstawowe informacje,” rozkazałem Thomasowi.

„Nazywa się Sophie Deltoro. Ma 16 lat. Urodziny obchodzi 15 sierpnia. Jej rodzice nie żyją, zginęli w wypadku samochodowym, gdy miała rok. Ma trzech starszych braci: Zacha, Kevina i Caleba. Najstarszy z nich jest prawie 18 lat starszy od niej i jest jej prawnym opiekunem od śmierci rodziców. Prowadzą i zarządzają firmą World Logistics, która została uznana za najlepszą firmę logistyczną w kraju i kontrolują 60% portów w Ameryce Północnej.

Panna Sophie właśnie zaczyna drugi rok nauki w St. Andrew’s Preparatory Academy for Gifted Minds. Uczęszczała do St. Scholastica Prep, żeńskiej szkoły podstawowej na terenie kampusu St. Andrew’s. Jest wzorową uczennicą, bez żadnych zapisów dyscyplinarnych. Nie uczestniczy w żadnych zajęciach pozalekcyjnych w szkole. Otrzymała Prezydencką Nagrodę za Wybitne Osiągnięcia Akademickie w każdym semestrze od pierwszej klasy.

Załączona jest kopia jej najnowszego raportu medycznego. Ma wszystkie aktualne szczepienia. W wieku 6 lat miała wycięty wyrostek robaczkowy, w wieku 8 lat była hospitalizowana przez dwa tygodnie z powodu zapalenia płuc, w wieku 10 lat usunięto jej migdałki, a od 12 do 14 roku życia nosiła aparat ortodontyczny. Jest uczulona na konie, koty i pszczoły. Ma alergię na orzechy, a z podsłuchanej wczoraj kłótni z braćmi wynika, że nie lubi brukselki i kapusty.

Na podstawie krótkich obserwacji stwierdzam, że jest naturalnie uległa i introwertyczna. Nie wydaje się mieć życia towarzyskiego ani bliskich przyjaciół poza braćmi, którzy są bardzo opiekuńczy wobec niej. Nie znaleziono żadnych kont w mediach społecznościowych. Mam zespół gotowy do założenia zaawansowanego monitoringu w jej domu, a drużyna cieni jest w gotowości, aby wdrożyć ochronę na twoje polecenie.”

„Dobra robota, Thomas,” powiedział Asher, klepiąc dużego mężczyznę po ramieniu. „Jest idealna. Inteligentna, piękna i zamknięta w sobie. W sam raz dla nas. Tato, chcę ją,” powiedział Asher, zwracając się do mnie. „Ja też,” dodał Zion. Byli bardzo poważni, tak jak ja. Mieliśmy już wiele kobiet w naszych łóżkach, ale od wczoraj było jasne, że wszyscy troje chcemy tę dziewczynę bardziej niż cokolwiek innego. Staliśmy się do niej przywiązani od pierwszego spojrzenia i wiem, że moi synowie mieli takie same myśli jak ja.

„Chłopcy, wiem, co zrobimy. Wiem, że to niekonwencjonalne, ale myślę, że może się udać. Zawsze byliśmy blisko. Jest idealna dla nas wszystkich. Ja też jej chcę. Będzie głównie wasza i możecie ją wyszkolić, aby była idealną sub dla nas wszystkich, ale będziemy ją dzielić. Nie czułem takiego palącego pożądania do kobiety od bardzo dawna. Potrzebuję jej tak samo jak wy. Będzie nasza. Sprawimy, że będzie nasza. Mamy prawie dwa lata, żeby wszystko przygotować. Ma tylko 16 lat. Kiedy skończy 18, zabierzemy ją do domu.” powiedziałem z determinacją, a chłopcy uśmiechnęli się z radością. Zgadzali się ze mną i zawarliśmy wtedy pakt. Sophie Deltoro miała być nasza.

I tak przez następne dwa lata obserwowaliśmy ją. Mieliśmy nawet kilku naszych młodszych rekrutów, którzy infiltrują jej szkołę, aby mieć na nią bliższe oko. W każdej jej klasie był ktoś z naszego zespołu, a na kampusie co najmniej dwie pary oczu na nią patrzyły. Mieliśmy zespół wysoko wykwalifikowanych zabójców, którzy pilnowali jej poza szkołą i wysyłali codzienne raporty. Mieliśmy pełny dostęp do jej domu z komponentami audio i wideo. Moi chłopcy i ja spędziliśmy niezliczone godziny, obserwując naszą słodką Księżniczkę, jak dorasta i ucząc się wszystkiego, co mogliśmy o niej.

Jedną z najważniejszych cech, które poznaliśmy przez ostatnie dwa lata, jest to, że jest naturalnie uległa. Zwykle jest bardzo łagodna i często unika konfliktów, ale kiedy jest zła, potrafi być trochę złośliwa.

Teraz je z mojej ręki i nadal jest to nierealne, że w końcu tu jest. Śniłem o tym dniu wiele nocy. Zamierzam ją rozpieszczać do granic możliwości. Nie mam wątpliwości, że będzie dla nas wszystkich wyzwaniem, ale to nic, z czym nie możemy sobie poradzić. Lubimy wyzwania. Nauczyliśmy się być ostrożni bardzo wcześnie z jej małym wybrykiem w jej pokoju wcześniej. Chłopcy będą bardzo surowi wobec niej. Wkrótce nauczy się zasad. Musimy tylko być cierpliwi.

Gdy skończyliśmy posiłek, chłopcy i ja kontynuowaliśmy rozmowę o nadchodzących zebraniach zarządu. Oni wciąż studiowali na Excelsior, robiąc doktoraty z zarządzania biznesem. Ja sam ukończyłem tę samą uczelnię z dwoma doktoratami i jestem z nich bardzo dumny. Ukończyli studia w dwa lata, ponieważ w liceum brali zaawansowane kursy. Staram się nic nie mówić o szkole; jestem przewodniczącym zarządu i nasza Księżniczka nie musi jeszcze o tym wiedzieć.

Kontynuowaliśmy rozmowę o interesach, gdy podano deser. Jeden z moich ludzi wszedł i powiedział, że na zewnątrz stoją trzy ciężarówki z najnowszymi dostawami. Dwie ciężarówki były pełne rzeczy związanych z mafią, a trzecia miała rzeczy dla Sophie. Kazałem mu przynieść wszystko do głównego salonu, a my to potem posortujemy.

W końcu, po około dwudziestu minutach, zdecydowałem, że czas zabrać Sophie do biura na ważną rozmowę. Wziąłem ją za rękę i poprowadziłem przez korytarze. Szliśmy w stronę windy, gdy nagle poczułem, jak Sophie gwałtownie wyrywa swoją rękę z mojego uścisku i biegnie przez hol. Zajęło mi chwilę, by zauważyć szeroko otwarte drzwi wejściowe.

„CO DO CHOLERY!” krzyknąłem, widząc, jak moja Księżniczka biegnie prosto przez drzwi.

W międzyczasie…

Nieznany

Siedziałem w swoim biurze, podpisując niekończący się stos papierów. Szklanka burbona stała nietknięta na moim biurku. Głośne pukanie do drzwi przerwało moją ciszę.

„Wejść!” krzyknąłem.

Mój prawy ręka, Reggie, wszedł szybko. „Szefie, znaleźliśmy ją.” Brzmiał, jakby wspiął się wszystkie czterdzieści pięć pięter do tego biura.

„Co masz na myśli, mówiąc, że ją znaleźliście?” zapytałem ostrożnie.

„W końcu ją znaleźliśmy. Po tym wszystkim, była tuż pod naszym nosem. Cały czas mieszkała w tym mieście. Teraz nazywa się Sophie Deltoro. Bracia byli sprytni, ale nie wystarczająco, jak się wydaje.” Reggie podał mi teczkę. Otworzyłem ją i znalazłem kilka dokumentów oraz jej najnowsze zdjęcie szkolne.

„Wyrosła na tak piękną kobietę. Wygląda dokładnie jak ona.” powiedziałem cicho, podziwiając zdjęcie. Po tym wszystkim, w końcu ją znaleźliśmy. „Zbierz ludzi. Idziemy po nią.” Wstałem i sięgnąłem po marynarkę, z ogromnym uśmiechem na twarzy.

„Um, szefie?” Reggie powiedział niepewnie. Spojrzałem na niego podejrzliwie. Unikał kontaktu wzrokowego.

„Co teraz?”

„Um… Jest mały problem.” Reggie podkreślił „mały”. Westchnąłem, bo „mały” oznacza duży.

„Wyjaśnij.”

„Cóż, okazuje się, że została wczoraj zabrana ze szkoły.” Reggie wyrzucił z siebie, a jego mina sugerowała, że myślał, że go uderzę. Może jeszcze to zrobię.

„Co masz na myśli, mówiąc, że została zabrana?” zapytałem, starając się zachować spokój.

„Cóż, szefie. Wygląda na to, że Matlock Anderson zgłosił do niej roszczenie i ponieważ wczoraj miała 18. urodziny, poszedł z małą armią do jej szkoły i po prostu ją zabrał. Wyprowadził ją prosto przez front budynku. Zabrali ją do jego prywatnego samolotu i tam ją zgubiliśmy. Najprawdopodobniej zabrał ją do swojego kompleksu, którego jeszcze nie udało nam się zlokalizować.”

„Cholera” to wszystko, co powiedziałem, kipiąc ze złości. Rzuciłem szklanką burbona przez biuro. Szkło uderzyło w ścianę, a odłamki rozsypały się po podłodze.

„Wiem, szefie.”

„Cholera!” Zacząłem chodzić w kółko. Przeczesałem włosy rękami kilka razy, próbując wszystko przemyśleć. „Dobra... Czekaliśmy tak długo, możemy poczekać jeszcze trochę. Czy on wie, kim ona jest?”

„Nie sądzę, szefie. Moje źródła nic nie mówiły o Andersonach, ale bracia są wściekli i szukają zemsty.” Reggie powiedział, wzruszając ramionami.

„Hmm. Dobrze. Niech tak zostanie. Informuj mnie na bieżąco. Jeśli ktoś może ją znaleźć, to będą to ci bracia. Upewnij się, że masz na nich oko. Gdy ją odnajdą, my ją przejmiemy. Teraz, połącz mnie z moim siostrzeńcem. Mamy robotę do zrobienia.” Usiadłem z powrotem przy biurku i spojrzałem na zdjęcie w teczce. „Sophie Deltoro. Idę po ciebie, Księżniczko.”