BÖLÜM 37

Atış poligonunun ofisinde duruyordum, neredeyse Harry'nin bana nihayet gösterdiği samimi ve güzel ilgiden dolayı eriyip gitmek üzereydim. Sonunda elimi bıraktı, ama ellerini yüzümü tutmak için kaldırdı, nazikçe. Gözlerimi ondan ayırmamı engelliyordu.

"Hayatımda gördüğüm en güzel gözlere sahipsin," ...