168

Ethan

Mahkememde benimle oturan adamlara baktım, hepsinin gözleri öfkeyle parlıyordu. Onları neyin öfkelendirdiğini sormama gerek yoktu. Biliyordum. Aynı sebepten ben de öfkeliydim.

Mektubu aldığım günden beri öfkeliydim ve Ava'nın sürekli bana yatıştırıcı sözler fısıldaması, kontrolümü kaybetmeme...