87: Bitiş çizgisine yolculuk

“Yardıma ihtiyacın var mı?” diye yanımda duran Samantha’nın sesini duydum. Soruma cevap verme fırsatını bile bulamadan, beni durdurdu ve Felicity’yi sırtımdan alıp kendi sırtına yerleştirdi. Felicity’yi biraz düzeltti ve sonra yürümeye devam etti.

“Şey… teşekkür ederim,” dedim, hala onun nazik tavrı...