Rozdział 22

"Zabiera mi dech w piersiach. Gdy tylko moje głodne oczy spoczywają na jej twarzy, czuję, jak moja dusza wyciąga się do niej. Mój wilk desperacko chce do niej dotrzeć. Jest moja. Znaleźliśmy ją. Teraz wszyscy stojący zbyt blisko niej muszą umrzeć. Zaczynając od tego parszywego wilka, który miał na n...