บทที่ 121

ฉันได้ยินเสียงหัวเราะดังมาจากประตูหน้า และรับรู้ได้ถึงความหงุดหงิดและความอับอายของคู่ฉันผ่านทางสายใย 'ทำไมเขาต้องอายด้วยนะ' ฉันสงสัย 'ที่รัก?' ฉันเรียกเขาผ่านโทรจิต

'เรามีแขกนะ แสงดาวของฉัน ฉันว่าเธอรีบไปแต่งตัวดีกว่า เดี๋ยวฉันจะกลับไปที่ห้องนอนหลังจากพาทุกคนไปห้องนั่งเล่นแล้ว' เขาบอกฉัน น้ำเสียงอ่อ...

Accedi e continua a leggere