บทที่ 71

มุมมองของอโลร่า

เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วอย่างมีความสุขปลุกฉันให้ตื่น กลิ่นอายฤดูใบไม้ผลิโชยเข้ามาทางประตูระเบียงที่เปิดอยู่ ฉันรู้สึกสบายตัวมากจนไม่อยากขยับ ต้องใช้เวลาครู่หนึ่งกว่าจะนึกได้ว่าทำไมฉันถึงรู้สึกอบอุ่นและแสนสบายเช่นนี้ เสียงหายใจขึ้นลงขณะหลับของเขากล่อมฉัน แก้มฉันแนบอยู่กับไหล่เขา แขน...

Accedi e continua a leggere