บทที่ 96

มันหนาว... ที่นี่หนาวเสมอ... แล้วก็มืดมิด มีเพียงแสงเรืองรองน้อยนิดส่องมาจากหน้าต่างเปื้อนฝุ่นที่อยู่อีกฟากของห้องใต้ดิน ฉันขดตัวอยู่บนพื้นหินชื้นแฉะ พิงเสาค้ำที่ฉันถูกล่ามโซ่ไว้ ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหยดมาจากที่ไหนสักแห่ง ตัวฉันเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดและความสกปรกของตัวเอง ฉันอยู่ที่นี่นานเหลือเก...

Accedi e continua a leggere