บทที่ 11

ดวงตาของเอ็มม่าเบิกกว้าง และโลแกนก็รีบพรวดพราดออกจากประตูก่อนที่เธอจะทันได้อาละวาดใส่เขา ลีโอยิ้มและส่ายหน้า เจย์เดนยังคงนั่งเงียบไม่พูดอะไรแล้วเดินตามโลแกนออกไป

แต่โลแกนก็พูดไม่ผิด เราเฝ้าจับตาดูเอ็มม่ามานานมากแล้ว เราบอกตัวเองว่าทำไปเพื่อแกล้งเธอ แต่ ณ จุดใดจุดหนึ่ง มันคงเปลี่ยนไปแล้ว มันทำให้เรา...