
Capitoli
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32
33. บทที่ 33
34. บทที่ 34
35. บทที่ 35
36. บทที่ 36
37. บทที่ 37
38. บทที่ 38
39. บทที่ 39
40. บทที่ 40
41. บทที่ 41
42. บทที่ 42
43. บทที่ 43
44. บทที่ 44
45. บทที่ 45
46. บทที่ 46
47. บทที่ 47
48. บทที่ 48
49. บทที่ 49
50. บทที่ 50
51. บทที่ 51
52. บทที่ 52
53. บทที่ 52
54. บทที่ 55
55. บทที่ 55
56. บทที่ 56
57. บทที่ 57
58. บทที่ 58
59. บทที่ 59
60. บทที่ 60
61. บทที่ 61
62. บทที่ 62
63. บทที่ 63
64. บทที่ 64
65. บทที่ 65
66. บทที่ 66
67. บทที่ 67
68. บทที่ 68
69. บทที่ 69
70. บทที่ 70
71. บทที่ 71
72. บทที่ 72
73. บทที่ 73
74. บทที่ 74
75. บทที่ 75
76. บทที่ 76
77. บทที่ 77
78. บทที่ 78
79. บทที่ 79
80. บทที่ 80
81. บทที่ 81
82. บทที่ 82
83. บทที่ 83
84. บทที่ 84
85. บทที่ 85
86. บทสรุป
87. ส่วนที่ 2: บทที่ 1
88. บทที่ 2
89. บทที่ 3
90. บทที่ 4
91. บทที่ 5
92. บทที่ 6
93. บทที่ 7
94. บทที่ 8
95. บทที่ 9
96. บทที่ 10
97. บทที่ 11
98. บทที่ 12
99. บทที่ 13
100. บทที่ 14
101. บทที่ 15
102. บทที่ 16
103. บทที่ 17
104. บทที่ 18
105. บทที่ 19
106. ตอนที่ 3: เรื่องราวของวิลลา บทที่ 1
107. บทที่ 2
108. บทที่ 3
109. บทที่ 4
110. บทที่ 5
111. บทที่ 6
112. บทที่ 7
113. บทที่ 8
114. บทที่ 9
115. บทที่ 10
116. บทที่ 11
117. บทที่ 12
118. บทที่ 13
119. บทที่ 14
120. บทที่ 15
121. บทที่ 16
122. บทที่ 17
123. บทที่ 18
124. บทที่ 19
125. บทที่ 20
126. บทที่ 21
127. บทที่ 22
128. บทที่ 23
129. บทที่ 24
130. บทที่ 25
131. บทที่ 26
132. บทที่ 27
133. บทที่ 28
134. บทที่ 29
135. บทที่ 30
136. บทที่ 31
137. บทที่ 32
138. บทที่ 33
139. บทที่ 34
140. บทที่ 35
141. บทที่ 36
142. บทที่ 37
143. บทที่ 38
144. บทที่ 39
145. บทที่ 40
146. บทที่ 41
147. บทที่ 42
148. บทที่ 43
149. บทที่ 44

Zoom indietro

Zoom avanti
บทที่ 21
วิลล่า
หัวสมองฉันยุ่งเหยิงไปหมดตอนก้าวเข้ามาในห้องทรมาน แต่ยิ่งแย่ลงไปอีกเมื่อต้องเผชิญหน้ากับชายที่ฆ่าคนขับรถของเซบาสเตียน
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ บูน สบายดีรึเปล่า” ลุคถาม
ชายคนนั้นส่ายหน้าแล้วยิ้ม “ก็งั้นๆ แต่ดูเหมือนแกจะก้าวหน้าไปเยอะเลยนะ แกกับองค์หญิงร่วมหอกันแล้วสินะ สมควรแก่เวลาแล้วนี่ ...