บทที่ 31

เอ็มม่า... สองปีก่อน...

สายตาฉันสลับมองระหว่างชายแปลกหน้ากับพ่อ ขณะที่หัวใจในอกเต้นระรัวอย่างรุนแรง ฉันไม่รู้เลยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร หรือทำไมเขาถึงมายืนเผชิญหน้ากับพ่อ แต่ส่วนหนึ่งในใจฉันก็รู้สึกขอบคุณ ไม่เคยมีใครกล้าลุกขึ้นต่อกรกับพ่อแบบนั้น และมันก็รู้สึกดีอยู่ชั่วครู่ เขาไม่รู้เรื่องราวของฉันด...