หนึ่งร้อยสี่สิบเจ็ด

มุมมองของธาเดอุส

ผมพลาดไปแล้ว ผมรู้ตัวว่าทำพลาดมหันต์ ผมลดกำแพงลง ผมเผลอหลับไป ทันทีที่ลืมตาขึ้น ผมก็รู้ว่าพวกเขาต้องหาผมเจอแน่ ผมไม่น่ากลับบ้านเลย ไม่น่าหลับตาลงไปเพียงไม่กี่วินาทีซึ่งกลายเป็นหลายชั่วโมง ผมรู้สึกได้ว่าพวกเขาใกล้เข้ามาแล้ว เมื่อมองนาฬิกา ผมเห็นว่าเป็นเวลา 10 โมงเช้า ผมต้องรีบไป...