สิบเจ็ด

“ขอโทษค่ะ” ฉันพึมพำ รู้สึกอับอาย ฉันเป็นบ้าอะไรไปเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันเพิ่งแตะตัวเจ้านายแบบนั้น พอออกจากลิฟต์ ฉันก็รีบวิ่งไปที่โต๊ะ พยายามอยู่ให้ห่าง ฉันไม่ได้อยู่ในสภาวะปกติเลยจริงๆ มีบางอย่างในตัวฉันคอยเรียกหาพวกเขาอยู่เรื่อย ทำให้ฉันทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองออกไป โทไบอัสเดินเข้าห้องทำงานของเข...