สามสิบห้า

เมื่อมองดูนาฬิกาก็ใกล้จะถึงเวลาเลิกงานแล้ว ฉันเหนื่อยล้าเต็มทีและเป็นครั้งแรกที่รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้กลับบ้านซึ่งไม่ต่างอะไรกับคุกของฉัน ฉันต้องการนอนหลับพักผ่อน ฉันเหนื่อยทั้งกายทั้งใจ สมองของฉันก็เหมือนจะเละเป็นโจ๊กจากการที่ต้องจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ตลอดทั้งวัน พอใกล้ถึงเวลาเลิกงาน ฉันก็ปิดทุกอย่า...