บทที่ 17

บทที่ 17

“ความหิวโหยขับไล่หมาป่าออกจากป่า”

สุภาษิตเยอรมัน

ทุกอย่างเงียบสนิท

ไม่มีใครขยับ ไม่มีใครพูด

ฉันตัวแข็งทื่อ เหมือนกวางเจอไฟหน้ารถ หรือเหมือนลูกแกะที่ถูกหมาป่าพบเจอ

ไม่

ไม่

ไม่ ไม่ ไม่ ไม่จริง

เรื่องนี้ต้องไม่เกิดขึ้น เขาไม่ได้พูดถึงฉันแน่ๆ

แม้ฉันจะยังคงนิ่งเฉย แต่ดวงตาของฉันกวาดไปรอ...