บทที่ 50

ตอนที่เรากลับมาถึงบ้าน ล็อตตี้กับแอนนากำลังรออยู่ที่สระว่ายน้ำอย่างกระวนกระวาย สายตาของพวกเธอจับจ้องมาที่พวกเราเพื่อหาสัญญาณความคืบหน้า

ผมยื่นอาหารให้พวกเธอ หวังว่าจะช่วยให้รู้สึกสบายใจขึ้นบ้างท่ามกลางความตึงเครียด ทั้งสองยิ้มและขอบคุณผม—เพราะพวกเธอยังไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวัน

ทั้งคู่ดูตลกสิ้นดีในสภาพ...