บทที่ 52

มุมมองของอเล็กซ์

"อรุณสวัสดิ์ครับ ตุ๊กตาคนสวย" ผมทักทายดวงตาที่ยังดูเหนื่อยล้าของล็อตตี้ ขณะที่เธอกึ่งหลับกึ่งตื่นเดินโซเซเข้ามาในครัว

ผมปลุกเธอให้มากินอาหารเช้าที่ผมเตรียมไว้ให้ และแอนนาก็ตามเข้ามาในอีกไม่กี่อึดใจต่อมา

"กาแฟ! ฉันต้องการกาแฟ!" แอนนาร้องพลางขยี้ตา ผมหัวเราะกับสภาพของทั้...