บทที่ 77

เธอโง่สิ้นดีที่คิดว่าผมเอาแต่รออยู่ที่นี่ รอให้เธอกลับมาจากไมอามี่...

ผมจับตาดูเธออยู่ตลอดตั้งแต่ก้าวแรกที่พวกเขาลงจากเครื่องบินนั่นแล้ว

แน่นอนว่าเธอทำให้ผมโกรธจัด และผมก็อยากจะบินไปที่นั่นด้วยตัวเองเพื่อสั่งสอนเรื่องความเคารพให้เธอบ้างสักสองสามอย่าง...

บนเตียงน่ะสิ...

แต่ผมตัดสินใจปล่อยให้เธอได...